Οικολογική Φάρμα Μετεώρων

Βιολογική θεωρείται η εκτροφή όπου οι κότες εκτρέφονται αποκλειστικά και μόνο με βιολογικά πιστοποιημένες τροφές; και ταυτόχρονα διαβιούν σε χώρο όπου δεν γίνονται ψεκασμοί και δεν υπάρχουν επιμολύνσεις από παρακείμενες εκτροφές και καλλιέργειες.

Είναι το τμήμα εκείνο του φυσικού περιβάλλοντος όπου συναντάμε σχετικά ομοιόμορφες συνθήκες διαβίωσης ώστε να μπορούμε να το διαχωρίσουμε από το υπόλοιπο γειτονικό φυσικό περιβάλλον, π.χ. ο βιότοπος ενός φαραγγιού ή ο υγροβιότοπος του δέλτα ενός ποταμού.

Το οικοσύστημα είναι η βασική μονάδα που χρησιμοποιείται στην επιστήμη της Οικολογίας για την μελέτη των ζωντανών οργανισμών στο φυσικό τους περιβάλλον. Αποτελείται από τον βιότοπο, από όλους τους ζωντανούς οργανισμούς που υπάρχουν μέσα σ’ αυτόν αλλά και από κάθε τι άλλο που μπορεί να επηρεάζει τη ζωή μέσα στον συγκεκριμένο βιότοπο, όπως τις καιρικές συνθήκες κ.ά.
Δηλαδή το οικοσύστημα περιλαμβάνει ταυτόχρονα όλους τους βιοτικούς παράγοντες (ζωντανούς οργανισμούς) και τους αβιοτικούς παράγοντες (αέρας, νερά, έδαφος, υπέδαφος, ανάγλυφο περιοχής, καιρικές συνθήκες, κλίμα κλπ) ενός βιότοπου. Πολλές φορές συγχέουμε το οικοσύστημα με τον βιότοπο.

Είναι ο αριθμός των διαφορετικών ειδών όλων των ζωντανών οργανισμών που φιλοξενεί ένα οικοσύστημα.

Είναι το σύνολο της έμβιας ύλης (δηλαδή των ζωντανών οργανισμών) που υπάρχει σε ένα οικοσύστημα. Η βιομάζα μετράται σε διάφορες μονάδες όπως σε μονάδες μάζας (κιλά, τόνους κλπ), σε αριθμό ατόμων κλπ

Είναι το τμήμα του φλοιού της Γης που φιλοξενεί ζωή. Η βιόσφαιρα εκτείνεται από τα βάθη των ωκεανών και του υπεδάφους όπου διαβιούν ζωντανοί οργανισμοί μέχρι το μέγιστο υψόμετρο της ατμόσφαιρας όπου πετούν πτηνά ή μέχρι τις κορυφές των υψηλών βουνών όπου υπάρχει έστω και υποτυπώδης ζωή.

 Καιρός ονομάζονται οι καιρικές συνθήκες (βροχή, ηλιοφάνεια, χιονόπτωση, υψηλή/χαμηλή θερμοκρασία, συννεφιά κλπ) που επικρατούν σε μια περιοχή για μικρό χρονικό διάστημα. Παρότι ο καιρός μιας περιοχής μπορεί να προβλεφθεί μόνον σε ορίζοντα μερικών ημερών (π.χ. δεν μπορούσε να γνωρίζουμε τι ακριβώς καιρό θα έχει σε 187 ημέρες από σήμερα, εάν δηλαδή θα βρέχει ή θα έχει ηλιοφάνεια κλπ) παρατηρούμε ότι κάθε έτος ο καιρός σε γενικές γραμμές επαναλαμβάνεται ανά εποχή του χρόνου. Δηλαδή ξέρουμε εκ των προτέρων περίπου τι καιρό θα κάνει το καλοκαίρι, τον χειμώνα κλπ. Αυτό ακριβώς είναι που ονομάζεται Κλίμα.

Δηλαδή το κλίμα μιας περιοχής είναι ο μέσος καιρός τον οποίο έχουμε παρατηρήσει και καταγράψει για πολλά χρόνια (συνήθως για τουλάχιστον 30 χρόνια) ώστε να σιγουρευτούμε για την συνεχή επανάληψη των καιρικών φαινομένων. Έτσι χαρακτηρίζουμε το κλίμα μιας περιοχής μεσογειακό, ηπειρωτικό, ωκεάνιο, τροπικό, ερημικό, ημιερημικό κλπ.

 Πολλοί από τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος (και πιθανότατα πολλά άλλα ουράνια σώματα εκτός του δικού μας ηλιακού συστήματος) διαθέτουν Ατμόσφαιρα, δηλαδή ένα στρώμα αερίων που τυλίγει τον πλανήτη. Οι ατμόσφαιρες έχουν την ιδιότητα να δρουν σαν κουβέρτες ή καλύτερα σαν θερμοκήπια, απ’ όπου πήρε το όνομά του το συγκεκριμένο φαινόμενο. Δηλαδή παγιδεύουν ένα μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας (άρα και της θερμότητας που η ηλιακή ακτινοβολία φέρνει) που προσκρούει στην επιφάνεια. Έτσι η θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη είναι πολύ υψηλότερη από ό,τι στην περίπτωση που δεν υπήρχε ατμόσφαιρα.

Στην περίπτωση της Γης η ύπαρξη της ατμόσφαιρας επιτρέπει την θερμοκρασία να κυμαίνεται κατά μέσο όρο στους 14οC ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα έπεφτε στους -18οC, θερμοκρασία που πιθανώς να ήταν απαγορευτική για την ανάπτυξη της ζωής στον πλανήτη μας. Τα αέρια συστατικά της γήινης ατμόσφαιρα που ευθύνονται για το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου ονομάζονται συνολικά Αέρια του Θερμοκηπίου και είναι οι υδρατμοί (Η2O), το Διοξείδιο του Άνθρακα (CO2), το Μεθάνιο (CH4), το Υποδείξιο του Αζώτου (N2O) και το Όζον (Ο3).

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται ότι στην ατμόσφαιρά μας οι ποσότητες των αερίων του Θερμοκηπίου έχουν αυξητικές τάσεις. Πολλοί επιστήμονες αποδίδουν αυτή την τάση στις ανθρώπινες δραστηριότητες και κυρίως στην απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων αερίων του Θερμοκηπίου μέσω των καυσερίων από την χρήση ορυκτών καυσίμων αλλά και από τη σημαντική καταστροφή δασικών εκτάσεων, ιδίως των μεγάλων τροπικών δασών.

  Ονομάζεται κάθε μικρή ή μεγάλη αλλαγή που παρατηρείται στο κλίμα, είτε σε μια περιοχή είτε σε όλον τον πλανήτη. Η κλιματική αλλαγή είναι μια φυσική και συνεχής διαδικασία, δηλαδή το κλίμα μεταβάλλεται διαρκώς άλλοτε με αργότερους και άλλοτε με γοργότερους ρυθμούς. Τα τελευταία 200 χρόνια παρατηρείται ότι η θερμοκρασία σε παγκόσμιο επίπεδο έχει αυξητική τάση, ένα φαινόμενο που ονομάζεται από τους επιστήμονες Παγκόσμια Υπερθέρμανση.
Πολλοί επιστήμονες αποδίδουν την Παγκόσμια Υπερθέρμανση στις ανθρώπινες δραστηριότητες. Η ανησυχία των επιστημόνων είναι μήπως η παρέμβαση του ανθρώπου οδηγήσει το κλίμα της Γης σε συνθήκες που θα δυσκολεύουν ή ακόμη και θα αποτρέπουν την συνέχιση της ανθρώπινης ζωής στον πλανήτη.

Είναι ένα μοντέλο ανάπτυξης που συνδυάζει την συνεχή και απρόσκοπτη οικονομική ανάπτυξη με την ταυτόχρονη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος. Το μοντέλο της Βιώσιμης Ανάπτυξης (στις πολλές παραλλαγές του) άρχισε να συζητείται πρώτα από την επιστημονική κοινότητα και έπειτα από τους πολιτικούς κυρίως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω των μεγάλων ανησυχιών για την ολοένα και μεγαλύτερη σπατάλη των διαφόρων περιβαλλοντικών πόρων (ορυκτά καύσιμα, νερά, εντατικές καλλιέργειες κλπ) και την αντίστοιχη καταστροφή πολλών οικοσυστημάτων (καταστροφή δασών, μόλυνση και ρύπανση υδάτων, εδάφους κλπ) κυρίως από τις αναπτυγμένες βιομηχανικά χώρες.
Η Αειφόρος Ανάπτυξη είναι διαφορετική από την Πράσινη Ανάπτυξη με την οποία συχνά συγχέεται.

 Η Πράσινη Ανάπτυξη είναι ένα μοντέλο ανάπτυξης που έχει ως βασική προτεραιότητα την διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος ενώ η οικονομική ανάπτυξη και η ευημερία των ανθρωπίνων κοινωνιών μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.
Συνήθως το μοντέλο της Πράσινης Ανάπτυξης προωθείται από οικολογικές οργανώσεις ανά τον κόσμο ενώ σε πιο ήπιες εκδοχές αποτελεί τον ιδεολογικό πυρήνα των λεγόμενων οικολογικών ή πράσινων πολιτικών κομμάτων.

  Είναι η πρόκληση ζημιάς στο φυσικό περιβάλλον που έχει ως αποτέλεσμα να μειωθεί η ικανότητα του περιβάλλοντος να συντηρεί τη ζωή όπως προηγουμένως. Παραδείγματα περιβαλλοντικής υποβάθμισης είναι η ρύπανση, η μόλυνση, η εξάντληση φυσικών πόρων, η καταστροφή οικοσυστημάτων, η μείωση ή και εξαφάνιση της άγριας χλωρίδας και πανίδας, ερημοποίηση εδαφών, διάβρωση εδαφών κ.ά.

Με την Περιβαλλοντική Υποβάθμιση θεωρείται ότι το φυσικό περιβάλλον δεν μπορεί πλέον να υποστηρίξει την ανθρώπινη ζωή στον ίδιο βαθμό όπως νωρίτερα, γεγονός που σε βάθος χρόνου μπορεί να οδηγήσει σε οικολογική κρίση, δηλαδή το φυσικό περιβάλλον να βρεθεί ακόμη και σε πλήρη ανικανότητα να υποστηρίξει την επιβίωση του ανθρώπου.

 Το αποτύπωμα άνθρακα είναι ένας δείκτης που χρησιμεύει στο να μετρήσουμε την ρύπανση που προκαλεί οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα. Ονομάζεται έτσι γιατί μετράται σε μονάδες μάζας (γραμμάρια, κιλά, τόνους κλπ) Διοξειδίου του Άνθρακα, που είναι ένα από τα βασικότερα Αέρια του Θερμοκηπίου.

Κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα που προκαλεί ρύπανση απελευθερώνει στο περιβάλλον πολλούς και διαφορετικούς ρύπους. Για να μπορούμε να συγκρίνουμε τη ρύπανση που προκαλούν διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες και να καταλάβουμε ποια είναι πιο επιζήμια για το περιβάλλον μετατρέπουμε την ποσότητα των ρύπων των δραστηριοτήτων που μελετάμε σε αντίστοιχα γραμμάρια ή κιλά Διοξειδίου του Άνθρακα.

Δηλαδή βρίσκουμε πόσο Διοξείδιο του Άνθρακα θα είχε παραχθεί από τις μελετώμενες δραστηριότητες εάν αυτές παρήγαγαν μόνον αυτόν τον ρύπο.